Gaande weg de training leerden wij elkaar kennen en kwamen er verschillende laagjes van Guus haar karakter naar boven. Grote Guus kon flink stugkoppig zijn met tijden en kreeg zeker een 10 voor vastberadenheid. Wanneer er ruimte ontstond of dat er twijfel leesbaar was in de lichaamstaal van de mens, dan gaf dat voedingsbodem voor dominantie. Was dit niet het geval en was de mens duidelijk maar eerlijk, dan was het een heerlijk nuchter paard met zelfs een iets onzeker randje aan de binnenkant. In Guus haar geval hebben we lange tijd gewerkt aan de basis in grondwerk omdat werkelijk alles voor haar nieuw was en ik heel zeker wilde weten dat ik niet te snel aan dat onzekere randje voorbij ging.
Guus had het niet slecht gehad op Terschelling en kwam met een flinke buik binnen. Naast alle indrukken maakte dit dat het werk haar zwaar viel. Hierdoor had ze de neiging om te stagneren, zowel in beweging als in denkvermogen. Door lange tijd met haar te werken op de grond, kregen haar lichaam en hoofd tijd om zich aan te passen, om te verwerken, los te laten en open te komen. Met goede afgestemde voeding en ondersteuning vanuit Chinese geneeskunde en acupressuur werd Guus mooier en mooier. De kilo’s overgewicht werden vervangen door spieren waardoor werken qua ervaring minder zwaar werd en ontwikkeling makkelijker plaats kon vinden. Grote Guus begon in te zien dat dat ‘akelig vastberaden menske’ nog zo kwaad niet was en dat ze vooral zocht naar een vorm van communicatie.
Het ene na het andere lampje ging bij haar aan en het ene besef na het andere begon te landen. Met dat ze begreep dat alle dingen die ik deed een reden hadden en dat ik haar dingen probeerde duidelijk te maken, werd werken zelfs leuk! Het werd voor Guus een sport zo snel mogelijk te begrijpen wat de vraag was om deze vervolgens tot in perfectie uit te voeren en met grote glimmende ogen vol trots nog nét niet ‘tadaaaa’ te zeggen! Vanaf dat moment ging het snel: haar vertrouwen groeide, ze voelde zich veilig in het samenwerken en durfde veel nieuwe dingen samen aan. Zo begonnen we met buiten wandelen (wat echt wel een uitdaging was omdat ze helemaal niets kende van de wereld) en konden we stapjes richting het inrijden gaan zetten.
Het trainingstraject van Guus wordt in onderstaande blogs beschreven:
